Монгол түмэн эртнээс “Төрийн минь сүлд өршөө” хэмээн сүсэглэн биширч ирсэн. Гэсэн ч, эдүгээ эрхэмлэн дээдлэх нь битгий хэл, толгойтой бүр нь дорд үзэх болсон гэхэд хэтийдсэн болохгүй.
Магадгүй энэ нь Монгол төрийн өндөр босго намсч, хэн дуртай нь УИХ-ын гишүүн, сайд, дарга, удирдах албанд томилогдох болсонтой холбоотой байж мэдэх.
Шинэ парламентад гэхэд гурван бөх, хоёр дуучин бий. Өнгөрөгч сонгуулиар Б.Бат-Эрдэнэ, Д.Сумъяабазар нар улиран сонгогдсон бол А.Сүхбат анх удаагаа Төв аймгийнхны итгэлийг хүлээж төр түшилцэхээр болсон.
Тэд бүгд л сайн бөхчүүд байв. Үзэгч олны уухайн түрлэг дунд Монгол наадмын зүлэг ногоон дэмжээг эзэгнэж явсан үе тэдэнд бий. Үүнийг нь ч монголчууд мартаагүй. Харин одоо бол аль хэдийнэ харьсан бөхчүүдийн тоонд багтахаас хэтрэхгүй.
Ер нь МАН өнгөрсөн зургадугаар сарын сонгуульд үнэмлэхүй ялалт байгуулснаас хойш санаанд оромгүй хүмүүс төрийн албанд томилогдох болов. Саяхан гэхэд 1990-ээд онд залуусыг шуугиулж явсан “Номин талст” хамтлагийн гишүүд нийслэлийн удирдах төвшний албан тушаалд томилогдсон. Хатуухан хэлэхэд, тус хамтлагийн үе аль хэдийнэ өнгөрч, гишүүд нь ч тус тусын зам мөрөө хөөх болсон билээ.
Харин зарим нэг нам дагаж гүйсэн сүйхээтэй гишүүд нь албан тушаалын бялуунаас хүртэж, хурган дарга нар болсон гэх. Хамтлагийн ахлагч Д.Батсүх нь Нийслэлийн Аялал жуулчлалын газрын даргаар томилогдсон бол дуучин А.Хаянхярваа нь нийслэлийн Хөрөнгө оруулалтын газрын дэд даргын албан тушаалд очсон гэнэ билээ.
“Номин талст” сайн хамтлаг байсан уу гэвэл байсан. Гэхдээ тэднийг одоогийн залуус таних ч үгүй. Түүнчлэн, зохиолын дууны ханхүү гэх нэрийг зүүж, МУГЖ цолыг хүртэл хүртээд амжсан Ч.Бат-Эрдэнэ Говь-Алтай аймгийн ЗДТГ-ын даргаар томилогдсон сурагтай. Түүний хувьд ажлын хамтрагчтайгаа үүсгэсэн хамтын амьдралдаа цэг тавьснаас хойш уран бүтээл хийж гавиагүй нэгэн.
Энэ мэтээр харьсан бөх, тарсан хамтлагийн орогнодог газар нь төрийн алба болоод хувирчихав уу даа, янз нь.