Тэртээ 1857 оны гуравдугаар сарын 8-нд америкийн Нью-Йорк хотын оёдол, гутлын үйлдвэрийн ажилчид ажлын цагийг багасгах, гэрэл гэгээтэй, цэмцгэр тохилог ажлын байр бvрдvvлэх, эрчүүдтэй адил хөдөлмөрийн хөлс авах шаардлага тавин жагссан нь эмэгтэйчүүд эрхийнхээ төлөө үгээ хэлж хүчээ нэгтгэсэн анхны тохиолдол байж. Энэ өдөр мөн л олон хотод эмэгтэйчүүд сонгох сонгогдох эрхийнхээ төлөө жагсан байна.
Харин 1910 онд Копенгагед болсон Олон Улсын Социалист эмэгтэйчүүдийн их хурал дээр Клара Цеткин гэгч эмэгтэй гуравдугаар сарын 8-ны өдрийг Дэлхийн бүх эмэгтэйчүүдийн эрх тэгш байдлын төлөө тэмцэлд нэгдэхийг уриалан Олон Улсын Эмэгтэйчүүдийн эрхийг хамгаалах баярын өдөр болгох санал дэвшүүлжээ.
Манайд бол өнгөрсөн нийгмийн үед эмэгтэйчүүдийн бүү хэл хүний эрхийн тухай ярьдаггүй байсан болохоор энэ өдрийг зүгээр л баярын өдөр болгон тэмдэглэж ирсэн нь өнөө хүртэл үргэлжилсээр энэ өдөр эмэгтэйчүүдийн эрхийн тухай дурдах ч үгүй, ганц нэг газар багахаан хурал болбол баярын дуулианд дарагдаад өнгөрдөг болсон нь нууц биш.
Энэ жил ч мөн л энд тэнд баяр тэмдэглэж намынхан, УИХ-ын гишүүд ирэх сонгуулийн сурталчилгаагаа хийн улс орон цэцэглэн хөгжиж байгаа тухай дуулиан болгон ярьж, өргөмжлөл, баярын бичиг, одон медаль бөөндөн тарааж явна. Тэдний яриагаар бол өнөөдөр Монгол Улс ачит МАН-ынхаа мэргэн бодлого, хайрт удирдагчдынхаа алсын хараатай бодлогын ачаар сэтгэл зовох зүйлгүй сайн сайхан байгаа гэнэ.
Гэтэл өнөөдөр Монгол Улсад хүний эрх, эмэгтэйчүүдийн эрх, аж амьдрал, хөдөлмөр эрхлэлт, ядуурлын түвшин ямар байгаа билээ.
Уг нь эмэгтэйчүүд энэ өдөр эрхийнхээ төлөө сүрт жагсаал хийдэггүй юм гэхэд тус тусын аймаг сум орон нутагтаа эвлэлдэн нэгдэж, хурал цуглаан хийж төр засаг, эрх баригчдад үгээ хэлж баймаар.
Өнгөрөгч 2022 оны эхээр НҮБ-ийн илтгэлд 2021 онд Монгол Улсад эхийн эндэгдэл 28 хувиар өссөн бөгөөд нийт эндэгдлийн 22 хувь нь эмэгтэйчүүдийн эрхээ хамгаалах чадваргүй байдал болон цар тахалтай шууд холбоотой асуудлаас болсон гэжээ. Мөн гэр бүлийн хүчирхийллийн ноцтой тохиолдлын тоо 16 хүртэл хувиар өссөн нь өмнөх жилүүдэд тууштай буурч байсан уг үзүүлэлтийг эсрэгээр нь эргүүлсэн байна
Монгол Улсад шийдвэр гаргах түвшинд жендэрийн эрх тэгш байдал алдагдсан хэвээр байна. Монгол Улсын Их Хурлын нийт гишүүдийн 17 хувь буюу 13 нь эмэгтэйчүүд байна” гэсэн байна. Саяхан л гэхэд энэ төр засаг хүүхдийн мөнгийг ялгаварлан олгож олон хүүхэд “баян гэр бүл” гэдэг нэрийн дор энэ халамжаас үлдэж хоцорлоо. Эрх баригчид яруу найрагч Ц.Хулангаас эхлээд үгээ хэлсэн бүхнийг, түүн дотроо эмэгтэйчүүдийг авлига өгөөгүй л бол барьж хорьж эхэллээ.
Монгол Улсын Статистикийн Хорооны 2021 оны тайланд улсын хэмжээнд 903,4 мянга хүн ядуу амьдарч байна гэжээ. Энд хэдэн эх, хэчнээн хүүхэд байгаа бол. ҮСХ-ны 2019 оны мэдээллээр гэхэд л эмэгтэйчүүдийн ажиллах хүчний оролцооны түвшин эрэгтэйчүүдийнхээс даруй 30 хувь доогуур байжээ. Тэр дундаа 15-24 насны эмэгтэйчүүдийн 18.3 хувь нь тодорхой эрхэлсэн ажилгүй байгаа нь бусад насны бүлгүүд болон үндэсний хэмжээний дунджаас хавьгүй өндөр үзүүлэлт юм гэсэн байна.
Энэ тоо өнөөдөр нэмэгдсэн үү гэхээс буураагүй нь ойлгомжтой. Эмэгтэйчүүдийн эрх зөрчигдөж байгаа жишээ өдрөөс өдөрт нэмэгдсээр, хуримтлагдсаар байхад эмэгтэйчүүд маань эрчүүдээс бэлэг авах, найрлаж наргихаа л бодож яваа нь ямар вэ. Мэдээж эр нөхөр нь, хүү нь эхнэртээ, ээж, эгчдээ баяр хүргээд гэртээ ширээ засаад, бялуу тавьж, цэцэг бэлэглэхийг хориглох юун. Олон жил ар гэрийг нь авч явж, ар талыг нь дааж байгаа эхнэрээ, охиноо, ээжээ баярлуулах нь хувь хүний хэрэг.
Эрүүл мэнд, боловсролын нийт ажиллагсдын ихэнхийг бүрдүүлдэг эмэгтэйчүүд маань хэдий цалин авч байгаа билээ. Олон нийтийн сүлжээнд хэд гурван хүн энэ талаар бичиж олон хүн дэмжин лайк дарж, доор нь сэтгэгдлээ бичихээс хэтрэхгүй л байгаа нь бодит үнэн. Гэсэн атлаа нэг удаа нэгдээд жагсчихгүй, жагссан / эмч нар / хэдийгээ бараг л ад үзэх шахаж байх нь ямар вэ. Ядаж л энэ өдөр өнөөгийн нийгэмд эмэгтэйчүүд ямаршуухан амьдарч байгаа талаар сонин хэвлэлүүдэд ганц нэгхэн ч болтугай бодит үнэнийг дэлгэсэн нийтлэл нэвтрүүлэг харагдахгүй.
Үүнийг нь төр засаг, эрх баригчид овжноор ашиглан энэ өдрийн утга учрыг зориуд гуйвуулан, эрх ашгийнхаа төлөө жагсчих вий, элдэв үг яриа гаргах вий гэсэндээ төрөл бүрийн шагнал, өргөмжлөл тараан “Эмэгтэйчүүдийн баярын өдөр. Ээжүүд, эгч нар энэ өдөр баярлах эрхтэй” хэмээн хөөргөн энэ өдрийн ач холбогдлыг бууруулсаар л яваа нь ямар вэ.
Эх сурвалж: Монголын мэдээ сонин
2023 оны гуравдугаар сарын 09. Пүрэв. №037 (5765)
Веб сайтад агуулагдсан мэдээлэл зохиогчийн эрхийн хуулиар хамгаалагдсан тул зөвшөөрөлгүй хуулбарлах хориотой.
Copyright © MMINFO.MN All Rights Reserved. Powered by HUREEMEDIA.
Тэртээ 1857 оны гуравдугаар сарын 8-нд америкийн Нью-Йорк хотын оёдол, гутлын үйлдвэрийн ажилчид ажлын цагийг багасгах, гэрэл гэгээтэй, цэмцгэр тохилог ажлын байр бvрдvvлэх, эрчүүдтэй адил хөдөлмөрийн хөлс авах шаардлага тавин жагссан нь эмэгтэйчүүд эрхийнхээ төлөө үгээ хэлж хүчээ нэгтгэсэн анхны тохиолдол байж. Энэ өдөр мөн л олон хотод эмэгтэйчүүд сонгох сонгогдох эрхийнхээ төлөө жагсан байна.
Харин 1910 онд Копенгагед болсон Олон Улсын Социалист эмэгтэйчүүдийн их хурал дээр Клара Цеткин гэгч эмэгтэй гуравдугаар сарын 8-ны өдрийг Дэлхийн бүх эмэгтэйчүүдийн эрх тэгш байдлын төлөө тэмцэлд нэгдэхийг уриалан Олон Улсын Эмэгтэйчүүдийн эрхийг хамгаалах баярын өдөр болгох санал дэвшүүлжээ.
Манайд бол өнгөрсөн нийгмийн үед эмэгтэйчүүдийн бүү хэл хүний эрхийн тухай ярьдаггүй байсан болохоор энэ өдрийг зүгээр л баярын өдөр болгон тэмдэглэж ирсэн нь өнөө хүртэл үргэлжилсээр энэ өдөр эмэгтэйчүүдийн эрхийн тухай дурдах ч үгүй, ганц нэг газар багахаан хурал болбол баярын дуулианд дарагдаад өнгөрдөг болсон нь нууц биш.
Энэ жил ч мөн л энд тэнд баяр тэмдэглэж намынхан, УИХ-ын гишүүд ирэх сонгуулийн сурталчилгаагаа хийн улс орон цэцэглэн хөгжиж байгаа тухай дуулиан болгон ярьж, өргөмжлөл, баярын бичиг, одон медаль бөөндөн тарааж явна. Тэдний яриагаар бол өнөөдөр Монгол Улс ачит МАН-ынхаа мэргэн бодлого, хайрт удирдагчдынхаа алсын хараатай бодлогын ачаар сэтгэл зовох зүйлгүй сайн сайхан байгаа гэнэ.
Гэтэл өнөөдөр Монгол Улсад хүний эрх, эмэгтэйчүүдийн эрх, аж амьдрал, хөдөлмөр эрхлэлт, ядуурлын түвшин ямар байгаа билээ.
Уг нь эмэгтэйчүүд энэ өдөр эрхийнхээ төлөө сүрт жагсаал хийдэггүй юм гэхэд тус тусын аймаг сум орон нутагтаа эвлэлдэн нэгдэж, хурал цуглаан хийж төр засаг, эрх баригчдад үгээ хэлж баймаар.
Өнгөрөгч 2022 оны эхээр НҮБ-ийн илтгэлд 2021 онд Монгол Улсад эхийн эндэгдэл 28 хувиар өссөн бөгөөд нийт эндэгдлийн 22 хувь нь эмэгтэйчүүдийн эрхээ хамгаалах чадваргүй байдал болон цар тахалтай шууд холбоотой асуудлаас болсон гэжээ. Мөн гэр бүлийн хүчирхийллийн ноцтой тохиолдлын тоо 16 хүртэл хувиар өссөн нь өмнөх жилүүдэд тууштай буурч байсан уг үзүүлэлтийг эсрэгээр нь эргүүлсэн байна
Монгол Улсад шийдвэр гаргах түвшинд жендэрийн эрх тэгш байдал алдагдсан хэвээр байна. Монгол Улсын Их Хурлын нийт гишүүдийн 17 хувь буюу 13 нь эмэгтэйчүүд байна” гэсэн байна. Саяхан л гэхэд энэ төр засаг хүүхдийн мөнгийг ялгаварлан олгож олон хүүхэд “баян гэр бүл” гэдэг нэрийн дор энэ халамжаас үлдэж хоцорлоо. Эрх баригчид яруу найрагч Ц.Хулангаас эхлээд үгээ хэлсэн бүхнийг, түүн дотроо эмэгтэйчүүдийг авлига өгөөгүй л бол барьж хорьж эхэллээ.
Монгол Улсын Статистикийн Хорооны 2021 оны тайланд улсын хэмжээнд 903,4 мянга хүн ядуу амьдарч байна гэжээ. Энд хэдэн эх, хэчнээн хүүхэд байгаа бол. ҮСХ-ны 2019 оны мэдээллээр гэхэд л эмэгтэйчүүдийн ажиллах хүчний оролцооны түвшин эрэгтэйчүүдийнхээс даруй 30 хувь доогуур байжээ. Тэр дундаа 15-24 насны эмэгтэйчүүдийн 18.3 хувь нь тодорхой эрхэлсэн ажилгүй байгаа нь бусад насны бүлгүүд болон үндэсний хэмжээний дунджаас хавьгүй өндөр үзүүлэлт юм гэсэн байна.
Энэ тоо өнөөдөр нэмэгдсэн үү гэхээс буураагүй нь ойлгомжтой. Эмэгтэйчүүдийн эрх зөрчигдөж байгаа жишээ өдрөөс өдөрт нэмэгдсээр, хуримтлагдсаар байхад эмэгтэйчүүд маань эрчүүдээс бэлэг авах, найрлаж наргихаа л бодож яваа нь ямар вэ. Мэдээж эр нөхөр нь, хүү нь эхнэртээ, ээж, эгчдээ баяр хүргээд гэртээ ширээ засаад, бялуу тавьж, цэцэг бэлэглэхийг хориглох юун. Олон жил ар гэрийг нь авч явж, ар талыг нь дааж байгаа эхнэрээ, охиноо, ээжээ баярлуулах нь хувь хүний хэрэг.
Эрүүл мэнд, боловсролын нийт ажиллагсдын ихэнхийг бүрдүүлдэг эмэгтэйчүүд маань хэдий цалин авч байгаа билээ. Олон нийтийн сүлжээнд хэд гурван хүн энэ талаар бичиж олон хүн дэмжин лайк дарж, доор нь сэтгэгдлээ бичихээс хэтрэхгүй л байгаа нь бодит үнэн. Гэсэн атлаа нэг удаа нэгдээд жагсчихгүй, жагссан / эмч нар / хэдийгээ бараг л ад үзэх шахаж байх нь ямар вэ. Ядаж л энэ өдөр өнөөгийн нийгэмд эмэгтэйчүүд ямаршуухан амьдарч байгаа талаар сонин хэвлэлүүдэд ганц нэгхэн ч болтугай бодит үнэнийг дэлгэсэн нийтлэл нэвтрүүлэг харагдахгүй.
Үүнийг нь төр засаг, эрх баригчид овжноор ашиглан энэ өдрийн утга учрыг зориуд гуйвуулан, эрх ашгийнхаа төлөө жагсчих вий, элдэв үг яриа гаргах вий гэсэндээ төрөл бүрийн шагнал, өргөмжлөл тараан “Эмэгтэйчүүдийн баярын өдөр. Ээжүүд, эгч нар энэ өдөр баярлах эрхтэй” хэмээн хөөргөн энэ өдрийн ач холбогдлыг бууруулсаар л яваа нь ямар вэ.
Эх сурвалж: Монголын мэдээ сонин
2023 оны гуравдугаар сарын 09. Пүрэв. №037 (5765)
Веб сайтад агуулагдсан мэдээлэл зохиогчийн эрхийн хуулиар хамгаалагдсан тул зөвшөөрөлгүй хуулбарлах хориотой.
Copyright © MMINFO.MN All Rights Reserved. Powered by HUREEMEDIA.
Тэртээ 1857 оны гуравдугаар сарын 8-нд америкийн Нью-Йорк хотын оёдол, гутлын үйлдвэрийн ажилчид ажлын цагийг багасгах, гэрэл гэгээтэй, цэмцгэр тохилог ажлын байр бvрдvvлэх, эрчүүдтэй адил хөдөлмөрийн хөлс авах шаардлага тавин жагссан нь эмэгтэйчүүд эрхийнхээ төлөө үгээ хэлж хүчээ нэгтгэсэн анхны тохиолдол байж. Энэ өдөр мөн л олон хотод эмэгтэйчүүд сонгох сонгогдох эрхийнхээ төлөө жагсан байна.
Харин 1910 онд Копенгагед болсон Олон Улсын Социалист эмэгтэйчүүдийн их хурал дээр Клара Цеткин гэгч эмэгтэй гуравдугаар сарын 8-ны өдрийг Дэлхийн бүх эмэгтэйчүүдийн эрх тэгш байдлын төлөө тэмцэлд нэгдэхийг уриалан Олон Улсын Эмэгтэйчүүдийн эрхийг хамгаалах баярын өдөр болгох санал дэвшүүлжээ.
Манайд бол өнгөрсөн нийгмийн үед эмэгтэйчүүдийн бүү хэл хүний эрхийн тухай ярьдаггүй байсан болохоор энэ өдрийг зүгээр л баярын өдөр болгон тэмдэглэж ирсэн нь өнөө хүртэл үргэлжилсээр энэ өдөр эмэгтэйчүүдийн эрхийн тухай дурдах ч үгүй, ганц нэг газар багахаан хурал болбол баярын дуулианд дарагдаад өнгөрдөг болсон нь нууц биш.
Энэ жил ч мөн л энд тэнд баяр тэмдэглэж намынхан, УИХ-ын гишүүд ирэх сонгуулийн сурталчилгаагаа хийн улс орон цэцэглэн хөгжиж байгаа тухай дуулиан болгон ярьж, өргөмжлөл, баярын бичиг, одон медаль бөөндөн тарааж явна. Тэдний яриагаар бол өнөөдөр Монгол Улс ачит МАН-ынхаа мэргэн бодлого, хайрт удирдагчдынхаа алсын хараатай бодлогын ачаар сэтгэл зовох зүйлгүй сайн сайхан байгаа гэнэ.
Гэтэл өнөөдөр Монгол Улсад хүний эрх, эмэгтэйчүүдийн эрх, аж амьдрал, хөдөлмөр эрхлэлт, ядуурлын түвшин ямар байгаа билээ.
Уг нь эмэгтэйчүүд энэ өдөр эрхийнхээ төлөө сүрт жагсаал хийдэггүй юм гэхэд тус тусын аймаг сум орон нутагтаа эвлэлдэн нэгдэж, хурал цуглаан хийж төр засаг, эрх баригчдад үгээ хэлж баймаар.
Өнгөрөгч 2022 оны эхээр НҮБ-ийн илтгэлд 2021 онд Монгол Улсад эхийн эндэгдэл 28 хувиар өссөн бөгөөд нийт эндэгдлийн 22 хувь нь эмэгтэйчүүдийн эрхээ хамгаалах чадваргүй байдал болон цар тахалтай шууд холбоотой асуудлаас болсон гэжээ. Мөн гэр бүлийн хүчирхийллийн ноцтой тохиолдлын тоо 16 хүртэл хувиар өссөн нь өмнөх жилүүдэд тууштай буурч байсан уг үзүүлэлтийг эсрэгээр нь эргүүлсэн байна
Монгол Улсад шийдвэр гаргах түвшинд жендэрийн эрх тэгш байдал алдагдсан хэвээр байна. Монгол Улсын Их Хурлын нийт гишүүдийн 17 хувь буюу 13 нь эмэгтэйчүүд байна” гэсэн байна. Саяхан л гэхэд энэ төр засаг хүүхдийн мөнгийг ялгаварлан олгож олон хүүхэд “баян гэр бүл” гэдэг нэрийн дор энэ халамжаас үлдэж хоцорлоо. Эрх баригчид яруу найрагч Ц.Хулангаас эхлээд үгээ хэлсэн бүхнийг, түүн дотроо эмэгтэйчүүдийг авлига өгөөгүй л бол барьж хорьж эхэллээ.
Монгол Улсын Статистикийн Хорооны 2021 оны тайланд улсын хэмжээнд 903,4 мянга хүн ядуу амьдарч байна гэжээ. Энд хэдэн эх, хэчнээн хүүхэд байгаа бол. ҮСХ-ны 2019 оны мэдээллээр гэхэд л эмэгтэйчүүдийн ажиллах хүчний оролцооны түвшин эрэгтэйчүүдийнхээс даруй 30 хувь доогуур байжээ. Тэр дундаа 15-24 насны эмэгтэйчүүдийн 18.3 хувь нь тодорхой эрхэлсэн ажилгүй байгаа нь бусад насны бүлгүүд болон үндэсний хэмжээний дунджаас хавьгүй өндөр үзүүлэлт юм гэсэн байна.
Энэ тоо өнөөдөр нэмэгдсэн үү гэхээс буураагүй нь ойлгомжтой. Эмэгтэйчүүдийн эрх зөрчигдөж байгаа жишээ өдрөөс өдөрт нэмэгдсээр, хуримтлагдсаар байхад эмэгтэйчүүд маань эрчүүдээс бэлэг авах, найрлаж наргихаа л бодож яваа нь ямар вэ. Мэдээж эр нөхөр нь, хүү нь эхнэртээ, ээж, эгчдээ баяр хүргээд гэртээ ширээ засаад, бялуу тавьж, цэцэг бэлэглэхийг хориглох юун. Олон жил ар гэрийг нь авч явж, ар талыг нь дааж байгаа эхнэрээ, охиноо, ээжээ баярлуулах нь хувь хүний хэрэг.
Эрүүл мэнд, боловсролын нийт ажиллагсдын ихэнхийг бүрдүүлдэг эмэгтэйчүүд маань хэдий цалин авч байгаа билээ. Олон нийтийн сүлжээнд хэд гурван хүн энэ талаар бичиж олон хүн дэмжин лайк дарж, доор нь сэтгэгдлээ бичихээс хэтрэхгүй л байгаа нь бодит үнэн. Гэсэн атлаа нэг удаа нэгдээд жагсчихгүй, жагссан / эмч нар / хэдийгээ бараг л ад үзэх шахаж байх нь ямар вэ. Ядаж л энэ өдөр өнөөгийн нийгэмд эмэгтэйчүүд ямаршуухан амьдарч байгаа талаар сонин хэвлэлүүдэд ганц нэгхэн ч болтугай бодит үнэнийг дэлгэсэн нийтлэл нэвтрүүлэг харагдахгүй.
Үүнийг нь төр засаг, эрх баригчид овжноор ашиглан энэ өдрийн утга учрыг зориуд гуйвуулан, эрх ашгийнхаа төлөө жагсчих вий, элдэв үг яриа гаргах вий гэсэндээ төрөл бүрийн шагнал, өргөмжлөл тараан “Эмэгтэйчүүдийн баярын өдөр. Ээжүүд, эгч нар энэ өдөр баярлах эрхтэй” хэмээн хөөргөн энэ өдрийн ач холбогдлыг бууруулсаар л яваа нь ямар вэ.
Эх сурвалж: Монголын мэдээ сонин
2023 оны гуравдугаар сарын 09. Пүрэв. №037 (5765)
АНХААРУУЛГА:Уншигчдын бичсэн сэтгэгдэлд mminfo.mn хариуцлага хүлээхгүй болно. ХХЗХ-ны журмын дагуу зүй зохисгүй зарим үг, хэллэгийг хязгаарласан тул ТА сэтгэгдэл бичихдээ хууль зүйн болон ёс суртахууны хэм хэмжээг хүндэтгэнэ үү. Хэм хэмжээг зөрчсөн сэтгэгдлийг админ устгах эрхтэй. Сэтгэгдэлтэй холбоотой санал гомдлыг 99998796 утсаар хүлээн авна.
Веб сайтад агуулагдсан мэдээлэл зохиогчийн эрхийн хуулиар хамгаалагдсан тул зөвшөөрөлгүй хуулбарлах хориотой.
Copyright © MMINFO.MN All Rights Reserved. Powered by HUREEMEDIA.