Аймшигт бичин жилийн зуднаас дутахгүй цас зуд энэ жил нүүрлэн мал сүргийг шигшиж эхлэх бүү хэл хамаг зам даваа хаагдан, тал газарт ч өвдгөөр татсан хунгар, цасан бүрхүүл тогтож малчид нь гэрээсээ тооноороо гарахад хүрлээ. Тооноороо гарсан малчид ч шатахуунгүй, шатахуунтай нь цасанд шигдээд явж чадахгүй үүнээсээ үүдээд, хүнс хоолгүй болон зутарч эхэллээ.
Цаг яагаа ч үгүй, цас хазраагүй байгаа, араас нь урт шар дээлт залгах болохоор энэ гамшиг хэзээ дуусах нь тодорхойгүй бас ч хол байна. Өнөөдрийн байдлаар улсын хэмжээнд 3,1 сая толгой мал хорогдоод байна гэж Улсын онцгой комисс мэдээлж байна.
Төр, олон нийтийн байгууллага, хувь хүн хүртэл улс орныхоо эдийн засгийн гол салбар МАА-н төлөө санаа тавьж хөрөнгө мөнгө хандивлан эрвийх дэрвийхээрээ тус нэмэр болохсон гэж чардайцгааж байна. Ирэх хавар УИХ-ын сонгуульд өрсөлдөж хуулиас гадуур зөөлөн суудалд тухлах гэсэн “вор в законе” хүмүүст энэ цас зуд бөөн завашаан болж бараг л инээх нь халгүй аймаг хошуу алгасан тал шуудай тэжээл өгөх гэж арав хорин машин хөлөглөн айлаар явж, бууз жигнүүлэн дайлуулж цайлуулж эхэллээ.
Үнэхээр монголын төр, эрх баригчид ард түмнээс оноо авах гэсэндээ “Улсын аварга”, “Мянгат малчин” гэсэн өчнөөн олон өргөмжлөл шагнал бий болгож энэ шагналаа гардуулах нэрээр хөдөө зугаалж, дайлуулж цайлуулах гэж аймаг сумын удирдлагуудыг дагуулан хөл хөөрцөг болдог нь энэ мэт өргөмжлөл хүртэх гэсэн хүмүүсийг хорхойг хүргэж малын тоо нэг суурьт бүү хэл, нэг сум, аймагт хэрээс хэтэрсэн.
Монгол Улсын нийт бэлчээрийн даац нь өмнөх нийгэм социализмын үед арай тэнцвэртэй байсан бол “Мянгат малчин” шалгаруулах их буухианаас болоод мал нь хэт их өссөн бол, нөгөө талд нь жилээс жилд хойшилж өдгөө бараг Дархан-Уул аймгийн нутагт хүрээд байгаа цөлжилт, уул уурхайн эдэлбэр газрын өсөлт сөргөөр нөлөөлж үндсэндээ мал бэлчих бэлчээргүй болоод байгаа.
Гэтэл мал сүргийн тоо жилээс жилд сая саяар нэмэгдэн өнгөрөгч 2023 оны эцсээр 64, 7 сая мал тоолуулаад байгаа. Малын тоо толгойгоо өсгөхийн тулд малчид хэт олноор нь, зарим нь бүр өсвөр насны малаа хээлтүүлэгт оруулах болсноор мал сүрэг хэт давжаарч цагийн хатууг даах чадваргүй болж байгаа нь нууц биш. Тэгээд ч олон малтай айл цагийн хатууд тэр бүгдэд хүрэлцэхүйц өвс хадлан, тэжээл, хашаа хороо бэлтгэх чадал нь хүрэлцэхгүй болсон.
Нөгөө талаар хувийнхаа аж ахуйг эрхэлж, зах зээлийн л жишгээр бүтээгдэхүүнээ борлуулж амь зууж байгаа малчдыг Монгол Улсын Үндсэн хуулинд хэдэн нэгдлийн дарга нарын чихэж оруулсан “Мал сүрэг төрийн хамгаалалтад байна” гэсэн заалтыг гул барин нийгмийн даатгалыг нь төсвөөс төлж, элдэв төрлийн хөнгөлөлт үзүүлэн толгойг нь илсээр байсан нь зарим малчдад “энэ төр малаа, малчнаа харж үзэх ёстой” гэсэн олйголт төрүүлэх болсон.
Энэ өвлийн цас зуднаар гэхэд л хөрзөнгөөрөө дулаан тохилог хашаа барьчихсан, саравчтай хашаа бариад, өмнүүр нь бүтээлэг унжуулаад битүү нөмөргөчихөөд малын хорогдолгүй байж байгаа малчин ч байж л байна. Яагаад бүх малчин ийм байж болохгүй гэж.
Харин сүүлийн үед цас зудын байдалтай холбоотой мэдээ мэдээлэл дамжуулж, радио телевиз, хэвлэл мэдээллийн хэрэгслээр ярьж байгаа хүмүүсийн яриан дунд “малаа чанаржуулж, цөөлөх нь бидний гарц” гэсэн үг байн байн дуулдах болов.
Мянган малтай байгаад нэг хоёр зуухан үлдлээ гэж байгаа малчин ч үүнийг ойлгож эхэлж байгаа байх гэж найдаж сууна.
Байгалийн давагдашгүй хүчин зүйлд өртөн амьжиргааныхаа эх үүсвэр болсон малаа алдаж хотоо харлуулаад сууж байгаа малчид маань үнэхээр хөөрхий. Сүүлийн хэдэн жил цаг аядуу байж, малчнаас эхлээд эрх баригчдыг хэт тайвшруулж. Чухамдаа эрх баригчид дарганцруудын хувьд олон хүнийг л ямар нэг өргөмжлөл шагналд тодруулж, гардуулах нэрээр айл хэсч дайлуулах нь сайхан байдаг нь мэдээж.
Гэхдээ улс орны эдийн засаг, малчин, мал сүргийн нийгэмд оруулах хувь нэмэр өгөөж, малчдынхаа амьдрал ахуйг бодвол малаа цөөлж чанаржуулах нь өөр ямар ч хувилбаргүй гарах гарц мөн. Харин энэ нь газрын наймаачин шуналтнуудын яриад, мөрөөдөөд байгаачлан мал сүргийг хашиж, дулаан байранд шилжүүлэн суурин болгох гэсэн үг огтоос биш байгаасай.
Эх сурвалж: Монголын мэдээ сонин
2024 оны гуравдугаар сарын 05. Мягмар. №021 (5939)
Веб сайтад агуулагдсан мэдээлэл зохиогчийн эрхийн хуулиар хамгаалагдсан тул зөвшөөрөлгүй хуулбарлах хориотой.
Copyright © MMINFO.MN All Rights Reserved. Powered by HUREEMEDIA.
Аймшигт бичин жилийн зуднаас дутахгүй цас зуд энэ жил нүүрлэн мал сүргийг шигшиж эхлэх бүү хэл хамаг зам даваа хаагдан, тал газарт ч өвдгөөр татсан хунгар, цасан бүрхүүл тогтож малчид нь гэрээсээ тооноороо гарахад хүрлээ. Тооноороо гарсан малчид ч шатахуунгүй, шатахуунтай нь цасанд шигдээд явж чадахгүй үүнээсээ үүдээд, хүнс хоолгүй болон зутарч эхэллээ.
Цаг яагаа ч үгүй, цас хазраагүй байгаа, араас нь урт шар дээлт залгах болохоор энэ гамшиг хэзээ дуусах нь тодорхойгүй бас ч хол байна. Өнөөдрийн байдлаар улсын хэмжээнд 3,1 сая толгой мал хорогдоод байна гэж Улсын онцгой комисс мэдээлж байна.
Төр, олон нийтийн байгууллага, хувь хүн хүртэл улс орныхоо эдийн засгийн гол салбар МАА-н төлөө санаа тавьж хөрөнгө мөнгө хандивлан эрвийх дэрвийхээрээ тус нэмэр болохсон гэж чардайцгааж байна. Ирэх хавар УИХ-ын сонгуульд өрсөлдөж хуулиас гадуур зөөлөн суудалд тухлах гэсэн “вор в законе” хүмүүст энэ цас зуд бөөн завашаан болж бараг л инээх нь халгүй аймаг хошуу алгасан тал шуудай тэжээл өгөх гэж арав хорин машин хөлөглөн айлаар явж, бууз жигнүүлэн дайлуулж цайлуулж эхэллээ.
Үнэхээр монголын төр, эрх баригчид ард түмнээс оноо авах гэсэндээ “Улсын аварга”, “Мянгат малчин” гэсэн өчнөөн олон өргөмжлөл шагнал бий болгож энэ шагналаа гардуулах нэрээр хөдөө зугаалж, дайлуулж цайлуулах гэж аймаг сумын удирдлагуудыг дагуулан хөл хөөрцөг болдог нь энэ мэт өргөмжлөл хүртэх гэсэн хүмүүсийг хорхойг хүргэж малын тоо нэг суурьт бүү хэл, нэг сум, аймагт хэрээс хэтэрсэн.
Монгол Улсын нийт бэлчээрийн даац нь өмнөх нийгэм социализмын үед арай тэнцвэртэй байсан бол “Мянгат малчин” шалгаруулах их буухианаас болоод мал нь хэт их өссөн бол, нөгөө талд нь жилээс жилд хойшилж өдгөө бараг Дархан-Уул аймгийн нутагт хүрээд байгаа цөлжилт, уул уурхайн эдэлбэр газрын өсөлт сөргөөр нөлөөлж үндсэндээ мал бэлчих бэлчээргүй болоод байгаа.
Гэтэл мал сүргийн тоо жилээс жилд сая саяар нэмэгдэн өнгөрөгч 2023 оны эцсээр 64, 7 сая мал тоолуулаад байгаа. Малын тоо толгойгоо өсгөхийн тулд малчид хэт олноор нь, зарим нь бүр өсвөр насны малаа хээлтүүлэгт оруулах болсноор мал сүрэг хэт давжаарч цагийн хатууг даах чадваргүй болж байгаа нь нууц биш. Тэгээд ч олон малтай айл цагийн хатууд тэр бүгдэд хүрэлцэхүйц өвс хадлан, тэжээл, хашаа хороо бэлтгэх чадал нь хүрэлцэхгүй болсон.
Нөгөө талаар хувийнхаа аж ахуйг эрхэлж, зах зээлийн л жишгээр бүтээгдэхүүнээ борлуулж амь зууж байгаа малчдыг Монгол Улсын Үндсэн хуулинд хэдэн нэгдлийн дарга нарын чихэж оруулсан “Мал сүрэг төрийн хамгаалалтад байна” гэсэн заалтыг гул барин нийгмийн даатгалыг нь төсвөөс төлж, элдэв төрлийн хөнгөлөлт үзүүлэн толгойг нь илсээр байсан нь зарим малчдад “энэ төр малаа, малчнаа харж үзэх ёстой” гэсэн олйголт төрүүлэх болсон.
Энэ өвлийн цас зуднаар гэхэд л хөрзөнгөөрөө дулаан тохилог хашаа барьчихсан, саравчтай хашаа бариад, өмнүүр нь бүтээлэг унжуулаад битүү нөмөргөчихөөд малын хорогдолгүй байж байгаа малчин ч байж л байна. Яагаад бүх малчин ийм байж болохгүй гэж.
Харин сүүлийн үед цас зудын байдалтай холбоотой мэдээ мэдээлэл дамжуулж, радио телевиз, хэвлэл мэдээллийн хэрэгслээр ярьж байгаа хүмүүсийн яриан дунд “малаа чанаржуулж, цөөлөх нь бидний гарц” гэсэн үг байн байн дуулдах болов.
Мянган малтай байгаад нэг хоёр зуухан үлдлээ гэж байгаа малчин ч үүнийг ойлгож эхэлж байгаа байх гэж найдаж сууна.
Байгалийн давагдашгүй хүчин зүйлд өртөн амьжиргааныхаа эх үүсвэр болсон малаа алдаж хотоо харлуулаад сууж байгаа малчид маань үнэхээр хөөрхий. Сүүлийн хэдэн жил цаг аядуу байж, малчнаас эхлээд эрх баригчдыг хэт тайвшруулж. Чухамдаа эрх баригчид дарганцруудын хувьд олон хүнийг л ямар нэг өргөмжлөл шагналд тодруулж, гардуулах нэрээр айл хэсч дайлуулах нь сайхан байдаг нь мэдээж.
Гэхдээ улс орны эдийн засаг, малчин, мал сүргийн нийгэмд оруулах хувь нэмэр өгөөж, малчдынхаа амьдрал ахуйг бодвол малаа цөөлж чанаржуулах нь өөр ямар ч хувилбаргүй гарах гарц мөн. Харин энэ нь газрын наймаачин шуналтнуудын яриад, мөрөөдөөд байгаачлан мал сүргийг хашиж, дулаан байранд шилжүүлэн суурин болгох гэсэн үг огтоос биш байгаасай.
Эх сурвалж: Монголын мэдээ сонин
2024 оны гуравдугаар сарын 05. Мягмар. №021 (5939)
Веб сайтад агуулагдсан мэдээлэл зохиогчийн эрхийн хуулиар хамгаалагдсан тул зөвшөөрөлгүй хуулбарлах хориотой.
Copyright © MMINFO.MN All Rights Reserved. Powered by HUREEMEDIA.
Аймшигт бичин жилийн зуднаас дутахгүй цас зуд энэ жил нүүрлэн мал сүргийг шигшиж эхлэх бүү хэл хамаг зам даваа хаагдан, тал газарт ч өвдгөөр татсан хунгар, цасан бүрхүүл тогтож малчид нь гэрээсээ тооноороо гарахад хүрлээ. Тооноороо гарсан малчид ч шатахуунгүй, шатахуунтай нь цасанд шигдээд явж чадахгүй үүнээсээ үүдээд, хүнс хоолгүй болон зутарч эхэллээ.
Цаг яагаа ч үгүй, цас хазраагүй байгаа, араас нь урт шар дээлт залгах болохоор энэ гамшиг хэзээ дуусах нь тодорхойгүй бас ч хол байна. Өнөөдрийн байдлаар улсын хэмжээнд 3,1 сая толгой мал хорогдоод байна гэж Улсын онцгой комисс мэдээлж байна.
Төр, олон нийтийн байгууллага, хувь хүн хүртэл улс орныхоо эдийн засгийн гол салбар МАА-н төлөө санаа тавьж хөрөнгө мөнгө хандивлан эрвийх дэрвийхээрээ тус нэмэр болохсон гэж чардайцгааж байна. Ирэх хавар УИХ-ын сонгуульд өрсөлдөж хуулиас гадуур зөөлөн суудалд тухлах гэсэн “вор в законе” хүмүүст энэ цас зуд бөөн завашаан болж бараг л инээх нь халгүй аймаг хошуу алгасан тал шуудай тэжээл өгөх гэж арав хорин машин хөлөглөн айлаар явж, бууз жигнүүлэн дайлуулж цайлуулж эхэллээ.
Үнэхээр монголын төр, эрх баригчид ард түмнээс оноо авах гэсэндээ “Улсын аварга”, “Мянгат малчин” гэсэн өчнөөн олон өргөмжлөл шагнал бий болгож энэ шагналаа гардуулах нэрээр хөдөө зугаалж, дайлуулж цайлуулах гэж аймаг сумын удирдлагуудыг дагуулан хөл хөөрцөг болдог нь энэ мэт өргөмжлөл хүртэх гэсэн хүмүүсийг хорхойг хүргэж малын тоо нэг суурьт бүү хэл, нэг сум, аймагт хэрээс хэтэрсэн.
Монгол Улсын нийт бэлчээрийн даац нь өмнөх нийгэм социализмын үед арай тэнцвэртэй байсан бол “Мянгат малчин” шалгаруулах их буухианаас болоод мал нь хэт их өссөн бол, нөгөө талд нь жилээс жилд хойшилж өдгөө бараг Дархан-Уул аймгийн нутагт хүрээд байгаа цөлжилт, уул уурхайн эдэлбэр газрын өсөлт сөргөөр нөлөөлж үндсэндээ мал бэлчих бэлчээргүй болоод байгаа.
Гэтэл мал сүргийн тоо жилээс жилд сая саяар нэмэгдэн өнгөрөгч 2023 оны эцсээр 64, 7 сая мал тоолуулаад байгаа. Малын тоо толгойгоо өсгөхийн тулд малчид хэт олноор нь, зарим нь бүр өсвөр насны малаа хээлтүүлэгт оруулах болсноор мал сүрэг хэт давжаарч цагийн хатууг даах чадваргүй болж байгаа нь нууц биш. Тэгээд ч олон малтай айл цагийн хатууд тэр бүгдэд хүрэлцэхүйц өвс хадлан, тэжээл, хашаа хороо бэлтгэх чадал нь хүрэлцэхгүй болсон.
Нөгөө талаар хувийнхаа аж ахуйг эрхэлж, зах зээлийн л жишгээр бүтээгдэхүүнээ борлуулж амь зууж байгаа малчдыг Монгол Улсын Үндсэн хуулинд хэдэн нэгдлийн дарга нарын чихэж оруулсан “Мал сүрэг төрийн хамгаалалтад байна” гэсэн заалтыг гул барин нийгмийн даатгалыг нь төсвөөс төлж, элдэв төрлийн хөнгөлөлт үзүүлэн толгойг нь илсээр байсан нь зарим малчдад “энэ төр малаа, малчнаа харж үзэх ёстой” гэсэн олйголт төрүүлэх болсон.
Энэ өвлийн цас зуднаар гэхэд л хөрзөнгөөрөө дулаан тохилог хашаа барьчихсан, саравчтай хашаа бариад, өмнүүр нь бүтээлэг унжуулаад битүү нөмөргөчихөөд малын хорогдолгүй байж байгаа малчин ч байж л байна. Яагаад бүх малчин ийм байж болохгүй гэж.
Харин сүүлийн үед цас зудын байдалтай холбоотой мэдээ мэдээлэл дамжуулж, радио телевиз, хэвлэл мэдээллийн хэрэгслээр ярьж байгаа хүмүүсийн яриан дунд “малаа чанаржуулж, цөөлөх нь бидний гарц” гэсэн үг байн байн дуулдах болов.
Мянган малтай байгаад нэг хоёр зуухан үлдлээ гэж байгаа малчин ч үүнийг ойлгож эхэлж байгаа байх гэж найдаж сууна.
Байгалийн давагдашгүй хүчин зүйлд өртөн амьжиргааныхаа эх үүсвэр болсон малаа алдаж хотоо харлуулаад сууж байгаа малчид маань үнэхээр хөөрхий. Сүүлийн хэдэн жил цаг аядуу байж, малчнаас эхлээд эрх баригчдыг хэт тайвшруулж. Чухамдаа эрх баригчид дарганцруудын хувьд олон хүнийг л ямар нэг өргөмжлөл шагналд тодруулж, гардуулах нэрээр айл хэсч дайлуулах нь сайхан байдаг нь мэдээж.
Гэхдээ улс орны эдийн засаг, малчин, мал сүргийн нийгэмд оруулах хувь нэмэр өгөөж, малчдынхаа амьдрал ахуйг бодвол малаа цөөлж чанаржуулах нь өөр ямар ч хувилбаргүй гарах гарц мөн. Харин энэ нь газрын наймаачин шуналтнуудын яриад, мөрөөдөөд байгаачлан мал сүргийг хашиж, дулаан байранд шилжүүлэн суурин болгох гэсэн үг огтоос биш байгаасай.
Эх сурвалж: Монголын мэдээ сонин
2024 оны гуравдугаар сарын 05. Мягмар. №021 (5939)
Веб сайтад агуулагдсан мэдээлэл зохиогчийн эрхийн хуулиар хамгаалагдсан тул зөвшөөрөлгүй хуулбарлах хориотой.
Copyright © MMINFO.MN All Rights Reserved. Powered by HUREEMEDIA.